Şəhid evində İFTAR

Ramazan ayını yaşayırıq. Oruc tutanlar bilir ki, ən gözəl iftar ailə ilə birlikdə, bir süfrə başında toplaşmaqdır. Adətən ailənin başçıları uşaqları süfrə başına toplayaraq, onlara "siz də iftar açın" deyərək ülvi hisslər oyandırmağa çalışırlar. Amma...

Elə ailələr də var ki, bu gün onların başçıları cismən yanlarında deyil. Bəs onlar iftara oturanda necə?

Şəhidlər ölmürlər. Onlar daim bizimlədir. Odur ki, hər şəhid elə iftar vaxtı yenə süfrəsinin başında olur. Ailəsini ətrafına topayır. Onlarla birgə iftar edir.

Ölməzlik nümunəsi olan şəhidlərimizin ailələrini hər zaman diqqət mərkəzində saxlamaq, onların balalarını öz övladlarımız kimi sevmək mənəvi borcumuzdur. Çünki o övladların ataları, o xanımın həyat yoldaşı bizim rifahımız, balalarımızın azad və firavan yaşaması üçün canını qurban verib, şəhadət məqamına ucalıb.

Yəqin ki, bu ayda çoxlarımız yardımlaşmağı, insanlara kömək etməyi düşünürük. İlk öncə düşünməli olduğumuz, fikrimcə, şəhidlərimizin ailələri olmalıdır. Ona görə yox ki, imkansızdırlar, kasıbdırlar və.s. Şəhid ailələri var ki, kifayət qədər imkanı da var şəraiti də. Burada məsələ maddiyyatdan çıxır. Onların istəyi diqqətdir, qapını açıb halını soruşmaq, içəri girəndə şəhid balasına bir konfet uzatmaq, başına sığal çəkməkdir.

Görəsən, hər gün müxtəlif restoranlarda, kütləvi iftarlar süfrələrində, dəvətlərdə olanda bir dəfə də şəhid ailəsi ilə iftar etməyi düşünürükmü?

Bəlkə də, çoxları elə düşünər ki, bu, şəhid ailəsinə qayğı üçün edilməlidir. Bəli, bu da var. Amma əslində bu iş bizim özümüzə lazımdır.
Şəhid ailəsinin zirvələrdə olan başçısı onsuz da hər gün onların yanındadır, bir süfrədən çörək yeyir...

Orxan Əli

Telegramda izləyin

instagramda izləyin